FÂTIMÎ ŞÂİRİ TEMÎM B. MU‘İZ-LİDÎNİLLÂH (ö. 374/985)

İslâm Tarihinde önemli izler bırakan devletlerden bir tanesi de Fâtımîler olmuştur. IV. (X.) yy’dan itibaren siyasî olarak büyük ilerleme kaydettikleri gibi ilim ve sanatta da gelişmeler kaydetmişlerdir. Bu dönemde başta şiir edebiyat alanında olmak üzere şahsiyetler yetişmiştir. Bunlardan en dikkat çekeni Halife Mu‘iz’in oğlu Temîm Küçüklüğünden iyi tahsil terbiye gördüğü anlaşılan Temîm, kendisini edebiyatta oldukça geliştirmişti. Halife’nin olması hasebiyle İsmâîlî mezhebi ilkelerince doğal veliaht kabul edilen babası tarafından veliahtlıktan azledilmiştir. Mısır’ın ele geçirilmesinin ardından hayatının kısmını burada geçiren şâir edîb kimseleri himâye etmeye özen göstermiş böylece edebiyatın yaygın hale gelmesine yardımcı Âlicenab, cömert özgür karakter olmasıyla çeken renkli hayatıyla birçok kimsenin muhabbetini celbetmiştir. Divan’ı günümüze kadar ulaşabilen şiirlerinde aşk, övgü, bağışlama, itibar/asalet, siyaset/ideoloji, zühd mersiye temaya yer vermiştir.